معنی پیچ و تاب در فرهنگ فارسی عمید

گردش چیزی به دور خود، پیچ و خم، پیچیدگی

معنی پیچ و تاب در لغت نامه دهخدا

خطل. (منتهی الارب). خم و شکن. گردش چیزی بدور خود چون موی:، پیچ و تابش نور و تاب از من ببرد، تا بماندم تافته بی نور و تاب.، ناصرخسرو.، تاب و نور از روی من میبرد ماه، تاب و نورش گشت یکسر پیچ و تاب.، ناصرخسرو.، عشق بی باک مرا در رگ جان افکندست، پیچ و تابی که در آن موی کمر می باید.، صائب.، اهل معنی میزنند از غیرت من پیچ و تاب، مصرعی را میکند گر سرو موزون از من است.، صائب.، مژده از گنج دلم خشت سرخم می کند، مار زهرآگین فرقت پیچ و تابی میزند.، شفائی.، عاشق دیوانه چون خواهد که بیند روی یار، زلف او آشفته گشت و پیچ و تابی میزند.، اسیر لاهیجی.، - بپیچ و تاب افکندن (افتادن)، پیچان گشتن یا گردانیدن از درد و رنج

معنی پیچ و تاب در فرهنگ لغت هوشیار

گردش چیز دور خود خم و شکن، رنج و مشقت: تاب نور از روی من میبرد ماه تاب و نورش گشت یکسر پیچ و تاب. پیچ و تابش نور و تاب از من ببرد تا بماندم تافته بی نور و تاب. (ناصر خسرو) یا به پیچ و تاب افکندن یا افتادن، پیچان گشتن یا گردانیدن (از درد و رنج)